ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
نقشهٔ اتمهای خنثی پرانرژی هلیوهیث و هلیوپاز توسط فضاپیمای کاوشگر مرز میانستارهای
منظومهٔ شمسی تا جایی گسترش مییابد که دیگر تحت تأثیر خورشید (نفوذ نور خورشید، گرانش خورشیدی، میدان مغناطیسی خورشید و باد خورشیدی) نباشد. هر چه قدر از خورشید دور میشویم، نور آن کمتر میشود؛ اما هیچ مرزی وجود ندارد که در آن نور خورشید در آن نفوذ نداشتهباشد یا در آنجا ضعیفتر شود. گرانش خورشیدی هم مانند نور آن حد و مرزی ندارد و هر چه قدر از خورشید دور میشویم، گرانش آن ضعیفتر میشود. دانشمندان بر این باورند که باد خورشیدی نوعی خلأ است، اما اثرات گاز و گرد و غبار در آن وجود دارد.[۱۰۷]
هلیوسفر منطقهٔای است که میدان مغناطیسی خورشید و پروتونها و الکترونهای بادهای خورشیدی را در بر میگیرد. باد خورشیدی تا بیرون از منظومهٔ شمسی جریان مییابد و وارد فضای میانستارهای میشود و سرعتش را از دست میدهد. منطقهای که سرعت بادهای خورشیدی در آن کاهش مییابد، هلیوهیث نامدارد. هلیوپاز مرز بیرونی هلیوهیث است و همچنین مرز بیرونی منظومهٔ شمسی در نظر گرفته میشود و برآورد شدهاست که میان ۱۱۰ تا ۱۷۰ واحد نجومی از خورشید فاصله دارد.[۱۰۸]
فضاپیماهای کاسینی-هویگنس و اکسپلورر که به ترتیب در مدار زحل و زمین بودند، نشاندادند که هلیوسفر در واقع یک کره است. وویجر ۱ و ۲ به ترتیب در سالهای ۲۰۰۴ و ۲۰۰۷ از فاصلهٔ ۹۴–۸۴ واحد نجومی از خورشید گذشتند و اکنون در جهات مختلف در حال سفر به خارج از منظومهٔ شمسی هستند.[۱۰۸]